Dag 9 - Chiloé Eiland

Naar het 'Isla de Chiloé'
Er staat een lange rondrit op ons programma. We vertrekken om 08.30 uur naar Chiloé, het 2de grootste eiland van Chili. Het is wat oppervlakte betreft te vergelijken met Corsica en is na het 'Tierra del Fuego' het grootste eiland van het Zuid-Amerikaanse continent. Het eiland is zacht glooiend, rijk aan fjorden en bossen, heuvelachtig. het kustgebergte van Chili wordt hier voortgezet in de bergmassieven die op hun hoogste punten bijna 1000 m halen. Via de Pan American Highway, route nr 5, rijden we met de toffe bus naar het 75 km verder gelegen Pargu waar we de ferry nemen naar het eiland Chiloé.

Op de ferry staat men buiten op de ferry naar Chiloé. Hopelijk zal het niet regenen.

Ferry van Pargu naar Chacao.
Momenteel varen er nog ferry's naar Chiloé. Er wordt momenteel gewerkt aan een brugverbinding. Nu duurt de overtocht aan 18 km/hr tussen de 20 à 30 minuten om de 6 km zeestraat te overbruggen. Ik heb de gids iets horen uitleggen over 'Place of seagulls', maar ik weet niet meer waarover het ging.

De autobussen hebben zich op de ferry gezet.

Kerken van Chiloé.
Vele kerken van Chiloé zijn een UNESCO werelderfgoed. Dit vanwege hun unieke vorm van houten architectuur en de mestiezencultuur die zij vertegenwoordigen. Er zijn op Chiloé zestig kerken die tot deze typologie behoren. De komst van de jezuïeten was verantwoordelijk voor de bouw van deze kerken. De missionarissen reisden rond door de archipel, de kerken werden in de tussentijd door leken onderhouden.

Kerk van Chacao.
De eerste kerk is die van Chacao, een kerk met 2 torens, iets waar de jezuïeten de hand in hadden ter ere van ene Franciscaner.

Kerk met 2 torens in Chacao. 

Chacao. Het eerste dorpje op Chiloé dat men tegenkomt na het verlaten van de ferry.

Iglesia de Colo.
Verder naar Aucar, het gebied van de Quemchi, land met 1000 gezichten. Hier is er een 2de kerk, Iglesia de Colo, of wilde kat, die er verlaten bijligt. Te bereiken via een 500 meter lange houten wandelbrug. Men komt er enkel bij drie gelegenheden, nl. bij je doop, bij je trouw en bij je begrafenis. Wij komen voor geen één van deze 3 gebeurtenissen, enkele om er te kijken en terug weg!

Via de 600 meter lange houten loopbrug naar het kleine Isla Aucar.

Kerkje nr. 2 op Isla Aucar.

Dit is het 3de exemplaar.

Dalcahue.
Dit dorpje is voor zijn bestaan nauw verbonden met het water. De naam van het dorpje zou 'Place of boats' betekenen. Bij de middaglunch bestellen we vissoep. Ja, dat is een gigantisch bord, 5 cm diep, vol met schelpen, clams, mosselen, koriander. Eigenlijk voldoende om 3 personen voor een eetmaal te voorzien. Je krijgt dat voor 1 persoon. De helft teruggegeven! 

Dalcahue, de marktplaats.

Haventje van Dalcahue.

De legende van de aardslang en de waterslang.
Door zijn geïsoleerde ligging ontstond de typische Chilote cultuur van mythen en sagen. Volgens die legendes is niet God verantwoordelijk voor de schepping van Chiloé maar de aardslang en de waterslang. De aardslang schiep de mensen en de waterslang ontvoerde ze. De aardslang merkte de roof op en dat leidde tot een duel waar geen eind aan wilde komen. De aardslang liet bergen ontstaan om de mensen te beschermen tegen de waterslang. De waterslang liet de aarde zakken en scheurde inhammen in de kust. Door de strijd wijs geworden, sloten de twee uiteindelijk vrede en het landschap vereeuwigt dit verhaal. Het eiland is bezaaid met heuvels en het is gekenmerkt door inhammen en landtongen. Chili komt in die scheppingsmythe niet voor.

Kerk nr 4, in Dalcahue.

Castro
De hoofdstad van het eiland, Castro, ligt strategisch ingebed tussen twee diep ingesneden fjorden, en lijkt op een bruggenhoofd. Hier staan allemaal typische houten  kleurrijke Chilotische palafitos met hun geheel gekleurde muren en daken.

De 'palafitos', de houten kleurrijke huisjes op palen aan de oever van het fjord.

Deze twee etages tellende huizen balanceren op palen. Daarnaast nog vaak een tweede huisje voor de bijkeuken en de keuken. Het onmisbare bootje ligt aangemeerd tussen de palen.

De palafitos, de houten kleurrijke huisjes op palen aan de oever van het fjord.

Aan de plaza de armas, zo heten alle dorpspleinen in Chili, zijn in de nabijheid enkele bezienswaardigheden, waaronder de houten pastelkleurige houten 'Iglesia de San Francisca'. Hier droeg de reispaus John Paulus II in 1987 de mis op ter ere van de heilige Franciscus. Dit was dan kerk nr 5 op onze ontdekking van Chiloé.

Iglesia de San Francisca.

In deze kerk droeg de reispaus Johannes Paulus II in 1987 de mis voor de heilige Franciscus. Deze in 1912 gebouwde kerk heeft twee spitse torens.

Terugrit.
Het is 16.30 uur geworden en tijd om nog de 170 km terug te rijden. De ferry is deze keer een toffe boot met zelfs een binnenplaats om een koffie te drinken.

Vandaag 430 km gereden en terug in het hotel om 19.15, waar we de smadelijke nederlaag van onze rode helden tegen Zwitserland met 5-2 vernamen. Men kan niet steeds triomferen.

Rondrit op Chiloé.