Chili en Paaseiland 2018: Dag 13 - Torres del Paine

Van Torres Del Paine terug naar Puerto Natales.
Vannacht verbleven we aan de rand van het park. Wegens de ecologische impact worden de hotels uit het park geweerd. Het hotel is in feite een verzameling lodges, die bestaan uit modules van 4 slaapgelegenheden. De elektriciteit wordt verzorgd door een generator. Internet was voor een keer een illusie. Voila, dat is ook eens een verademing.

In de vroege ochtend, na een deugddoende nachtrust, een wandelingske naar het restaurant.

De lodges, of modules, van het hotel.

Enkele lodges van het hotel.

Torres del Paine, een van de mooiste, zo niet het mooiste park van Chili en van de wereld!.
In de wereld zijn er ongetwijfeld nog andere prachtige parken, maar Torres del Paine mag daar zeker zijn plaats opeisen bij de prachtigste parken ter wereld.
Vandaag hebben we nog te volle kunnen genieten, en dit met een prachtig weder. Het weder zoals het in Patagonië hoort te zijn, veel zon en nog meer (veel) wind. Dat maakt juist de charme van dit gebied uit. Patagonië zonder wind is als een café zonder bier.

Schitterend decor van het Torres del Paine park.

Torres del Paine: het perfecte plaatje.
Het Torres del Paine nationaal park in Chili wordt gezien als één van de mooiste nationale parken ter wereld, en terecht! De karakteristieke puntige bergen zorgen voor een spectaculaire achtergrond bij de blauwe meren en goudgele steppes met grazende lama's.

Het waait hard in Patagonië.
Patagonië is het enige gebied van de vijf continenten dat op de weg van de winden uit Antarctica, de Zuidpool, ligt. Deze winden blazen vooral tussen de 45 ste en de 55 ste breedtegraad van het zuidelijk halfrond.

Reisgezelschap aan de watervallen.

De winden zijn zo woest bij momenten dat men zich nauwelijks staande kan houden. Maar dat maakt juist de charme en het ontdekken van Patagonië zo uniek.

De torens van Torres del Paine.

Aan de watervallen in het park.

Hoe mooi is het niet in je bed te liggen luisteren naar het gehuil van de wind en veilig te liggen mijmeren over de schoonheid van het gebied.

De pieken van Torres del Paine.

Landschappen en 'wildlife'

Zuid-Chili wist ons telkens weer te verrassen. Of het nu ging om een condor die statig boven ons cirkelde, een guañaco die nieuwsgierig toekeek of een prachtig uitzicht na een stevige klim — het gevoel van avontuur zat in elk moment. We keren terug met een hoofd vol herinneringen en het gevoel dat we een stukje van de wereld hebben leren kennen dat nog écht wild is. Men valt van de ene verbazing en bewondering in de andere.

Rustig koppeltje. Ik weet niet de juiste naam. Op Google wordt als resultaat "duck" gegeven. Verder opzoeken geeft volgende informatie. (AI)

Magelhaenganzen.

Deze vogels zijn Magelhaenganzen (Chloephaga picta), ook wel Oeverganzen genoemd. Ze komen veel voor in het zuiden van Zuid-Amerika, waaronder Patagonië en Vuurland.

Men ziet een duidelijk verschil tussen het mannetje en het vrouwtje:

Het mannetje (op de voorgrond) is grotendeels wit met donkere vleugels en fijne zwarte strepen op de borst.
Het vrouwtje (op de achtergrond) heeft een bruin hoofd en een bruin gestreept lichaam met een witte buik.

Ze worden vaak gezien in paartjes, zoals hier, en grazen meestal op graslanden. Ze zijn herkenbaar aan hun opvallende zwart-witte tekening en het verschil in kleur tussen de geslachten.

Guañaco's
Dit zijn wilde lama's uit de familie van de kameelachtigen. Het is een karakteristieke bewoner van de
Zuid-Amerikaanse hoogvlakten. ze zijn de grootste van de twee wilde lamasoorten. Ze zijn verwant met de vicuña en de alpaca. Vele families leven hier rustig en zijn niet erg schuchter. We kunnen ze tot enkele meters benaderen.

Guañaco's zijn hier thuis.

Puerto Natales.
Na een rit doorheen het Nationale Park van del Torres, rond 16.00 uur en na 187 km aangekomen in het hotel waar we twee dagen geleden vertrokken zijn. Dan hebben we met het mooie weder, nog een leuke windwandeling langs de zeedijk op de Avenida Costanera gemaakt.