Dag 6 - Grote zoutmeer Salar de Atacama.

Naar de 'Droogste woestijn ter wereld'.
Vandaag bezoeken we de Atacamawoestijn. Het algemene beeld van een woestijn is 'droog'. Meteorologen wijzen dan op de vrijwel niet waar te nemen neerslag uit verneveling en het donslaagje op stenen als meetbare waarneming. In de Atacamawoestijn vind je niet deze minimale sporen van vocht. Het is de oudste, hoogste en droogste woestijn van Zuid-Amerika.

Welkom in het sterrenparadijs Atacama.
De grootste Europese telescopen staan niet op het continent zelf, maar in het Zuid-Amerikaanse Chili. In het noorden van het land wordt al ruim vijftig jaar sterrenkunde bedreven. De geringe bevolkingsdichtheid en het unieke, kurkdroge klimaat maken van de Atacamawoestijn een waar sterrenkundig paradijs. De spectaculaire landschappen krijgen de astronomen er gratis bij. Een Europese organisatie houdt er zich sinds 1962 bezig met astronomisch onderzoek. Zestien Europese landen, waaronder België, zijn lid van deze organisatie.

Wijziging in het oorspronkelijke programma.
Gisteren was er veel vertraging door de gemiste/vertraagde vlucht van Santiago naar Calama. Daarom hebben we gisteren niet het volledige voorziene programma afgewerkt. Maar geen nood. Dat wordt vandaag ruim gecompenseerd. We vertrekken dan om 08.00 uur voor onze dagexcursie.

Bij het hotel Diego De Almagro te San Pedro de Atacma.

Toconao
Van San Pedro is het 38 km richting zuiden, naar Toconao. Deze precolombiaanse oase blinkt van het krijtwitte vulkanische gesteente. Dit gesteente werd gebruikt bij de bouw van de huizen en de Iglesia San Lucas. Er staat een klokkentoren naast het kerkje. Het dorpje telt 800 inwoners. Maar doordat de meeste jongeren naar de steden trekken om te studeren en te werken, en daar blijven plakken, is het een uitstervend dorpje.

Toconao, torentje van een kerkje.

Interessante uitleg door de gids te Toconao.

Toconao geeft een uitgestorven en verlaten indruk.

Salar de Atacama.
Dit is het grootste zoutmeer ter wereld. Het ligt op een hoogte van 2300 meter en bestrijkt een oppervlakte van 3000 km2. (Dit is bijna even groot als de provincie Antwerpen.) Het ligt een  55 km ten zuiden van San Pedro. Het meer heeft geen afwatering en is omgeven door bergen en vulkanen. Het is 100 km lang en 80 km breed met een zoutgehalte van 5% tot 28%. Het is een belangrijke vindplaats van lithium, dat gebruikt wordt in batterijen.

Zoutvlakte van Atacama.

Laguna Chaxa en Salta vlakte.
In het hart van de solar de Atacama is er een nationaal reservaat waar je de flamingo's kan bewonderen. In dit zoutmeer leven 3 soorten flamingo's. Wegens de economische belangen van het zoutmeer, dienen de flamingo's beschermd te worden waardoor sommige delen van het zoutmeer beschermd worden.

De zon is ongenadig hier. Opgelet voor het hoge ozon-gehalte.

Flamingos zijn een beschermde soort in Atacama.

De Reserva tracht de flamingo's te beschermen. Aanbevolen is om ze rustig te observeren en zo weinig mogelijk geluid te maken om de vogels rustig in hun habitat te laten.

Weerspiegeling van flamingo's.

Lagunes van Miscanti en Meniques.
Het is een schitterende route die ons naar de op 4500 meter hoogte gelegen schitterende lagunes van Miscanti en Meniques brengt. Deze twee meren zijn wijkplaatsen van flamingo's en punaeenden en maken deel uit van het natuurgebied 'Reserva Nacional Los Flamencos'. De zeer zeldzame kleinste struisvogel, de 'suri', kunnen we tevens opmerken. Wel gezien maar niet goed genoeg, of te onhandig, om er een foto van te nemen.

Vicuña's zijn hier thuis op deze hoogte.

Vicuña's behoren tot de kameelachtigen, net zoals de lama, guanaco en de alpaca. Het zijn de kleinste van alle kameelachtigen. Ze leven in de uitgestrekte vlaktes van de Andes boven de 3800 meter. Ze zijn uitstekend aangepast aan de barre leefomstandigheden doordat ze in staat zijn om in deze ijle lucht te ademen en erg zuinig met water omgaan.

Op de route merken we vele 'vicuñas' op die op een hoogte boven de 3800 meter hun geliefkoosde voedsel vinden.

Socaire.
Op de route naar de lagunes wordt er even een stop gehouden te Socaire gelegen in een weids dal tegen een achtergrond van indrukwekkende bergen.Vanaf Socaire is het nog een 31 km over de ruige, schitterende Altiplano rond de twee vulkanen, Miscnati en Miñiques. Onderweg leven de vicuñas die hun leefgebied boven de 3800 meter hebben. We hebben onze middaglunch in Socaire van 14.00 uur tot 14.40 uur.

Laguna Miscanti, of  Miñiques.

Laguna Miscanti, of  Miñiques.

Laguna Miscanti y Miñiques.

Tropic of Capricorn.
De 'steenbokskeerkring' is een bijzondere parallel, die rond de aarde op 23°26' zuiderbreedte ligt. De naam is afgeleid van het sterrenbeeld Steenbok. Hij markeert de hoogste breedtegraad op het zuidelijk halfrond waarop de zon in het zenit staat. Dit gebeurt elk jaar rond 21 december wanneer de zuidelijke astronomische zomer begint. We zijn dus ongeveer een maand te vroeg. Deze cirkel kronkelt eveneens door Namibië en Australië.

Op de Steenbokskeerkring.

Ruta del Desierto = Weg van de wildernis. Hier in de woestijn van Atacama. Nota: in het noordelijk halfrond heeft men de kreeftskeerkring.

Groep in de Atacama dessert.

Aldea de Tulor.

Op 10 km ten zuidwesten van San Pedro is de 3000 jaar oude archeologische vindplaats Tulor. De oudste nederzetting van deze omgeving is terug te rekenen tot de 8ste eeuw v. Chr. Het is de oudste bewoonde plek van de regio.Ze bleef integraal bewaard tot ze onder het zand verdween.

Aldea de Tulor woningen.

In deze nederzetting zien we nog overblijfselen van cirkelvormige huizen en opslagplaatsen. 

Huizen zonder ramen met een diepe, kromme ingang, waartussen vrijwel geen straten lagen.

De huizen vormen een ongelooflijk, ondoorzichtig kluwen. 

Enkele huizen werden bloot gelegd en sommige heropgebouwd om je een idee te geven.

Plankierenvoeren langs enkele blootgelegde fragmenten van de Aldea de Tulor.

Fort van Quitor - Pucara.
De conquistador Francisco de Aguirre verwoestte in 1540 met dertig ruiters het fort van Quitor en doodde daarbij meer dan 4000 Atacamenos om in bezit te komen van de voedselvoorraden die ze hier verborgen hielden om zo z'n reis door de woestijn te kunnen voortzetten.

Overblijfselen van het fort.

Het fort (pucara) van Quitor werd 700 jaar geleden door de Atacamenos gebouwd. Het lijkt net een ronde doolhof.

Kerkje van San Pedro.
Langs de westkant van het plaza de Armas staat het in traditionele adobe-kleur koloniale kerkje, een der mooiste en grootste in noord-Chili. De kerk wordt omgeven door een muur met drie typische ronde poorten. De kerk werd in 1641 gebouwd, maar dateert in z'n huidige vorm van 1745. De mooie toren is er in 1890 bijgebouwd. Het vrij sobere interieur met een stenen altaar wordt prachtig verlicht door zonnestralen die door vier kleine ramen vallen. Het plafond is vervaardigd van algarobohout en cardoncactushout. In het dak zie je de planken van cactus die gebruikt zijn.

Hoofdstraat van San Pedro de Atacama.

Kerkske van San Pedro de Atacama.

Einde van de excursie.
Een dag met heel wat ervaringen. Toch nog om 19.45 uur terug aangekomen in het hotel.

Terug thuis in het hotel na een hele dag excursie.

Parcours doorheen de Atacama woestijn: 275 km.